കുറ്റം പറച്ചിൽ

വരൂ,
നമുക്കൊരുമിച്ചിരുന്ന് ജീവിതത്തെ കുറ്റം പറയാം.

സുന്ദരമെങ്കിലും സൗന്ദര്യമില്ലെന്നു നാം വിശ്വസിക്കുന്ന ജീവിതത്തെ,
നമുക്കൊരുമിച്ചിരുന്ന് പഴിചാരാം.

മണിക്കൂറുകളും മിനിട്ടുകളുമായി മുറിച്ച്,
കൂട്ടിക്കിഴിച്, ഒരു ദിവസത്തെ ഭാഗം വെച്ചതിനുശേഷം,
ജീവിതത്തിന്റെ അർത്ഥമില്ലായ്മയെപ്പറ്റി വിലപിക്കാം.

ചെയ്യാൻ തോന്നുന്ന കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാതെ, പകരം ചെയ്യേണ്ടത് ചെയ്ത്,
നമുക്കൊരു വട്ടം കൂടി ദീർഖനിശ്വാസം വിടാം.

വിളിക്കേണ്ടവരെ മാത്രം വിളിച്ച്, പറയേണ്ടത് മാത്രം പറഞ്ഞ്,
നഷ്ടസൌഹ്രദങ്ങളെച്ചൊല്ലി സങ്കടപ്പെടാം.

ഇടക്കിടക്ക് ആകാശത്തേക്ക് കണ്ണോടിച്ചു കൊണ്ട്,
ജീവിതത്തിന്റെ മ്ലാനതയെപ്പറ്റി പരാതി പറയാം.

ഒടുവിൽ,
കൂട്ടിക്കിഴിച് മാറ്റിവെച്ച മണിക്കൂറുകളിൽ അവസാനത്തേതെത്തുമ്പോൾ,
(കാര്യമില്ലെന്നറിഞ്ഞിട്ടും)
നാളെയെപ്പറ്റിയുള്ള പ്രതീക്ഷകളുമായി,
കണ്ണടക്കാം.

പുക

എൻറെ തലച്ചോറിന് ഞാൻ കാണാത്ത ഒളിത്താവളങ്ങൾ ഉണ്ടെന്ന് ഞാൻ മനസിലാക്കിയത്, ഇന്നാണ്.
കാരണമില്ലാതെ ചിരിക്കാൻ എൻറെ തലച്ചോറിന് കഴിയുമെന്ന് ഞാൻ മനസിലാക്കിയത്, ഇന്നാണ്.
പലപ്പോഴും എൻറെ തലച്ചോറിന് എൻറെ ആവശ്യമില്ല എന്ന് മനസിലാക്കിയതും, ഇന്നാണ്.

എൻറെ തലച്ചോറിൻറെ ഞാൻ പോലും ചെന്നെത്താത്ത അരികുകളിലൂടെ മുകളിലേക്ക് കയറിയ, പുക,
ഒരു പുതപ്പിന്റെ മാർദവത്തോടെ, അതെന്നെ പൊതിഞ്ഞു പിടിക്കുന്നു.
വെളിച്ചത്തിൽ നിന്നും, ശബ്ദത്തിൽ നിന്നും, ഗന്ധത്തിൽ നിന്നും, സ്പർശനത്തിൽ നിന്നും,
ഒച്ചയുണ്ടാക്കാതെ, എൻറെ തലച്ചോറിനെ ആ പുക ദൂരേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്നു.
അരികിലൂടെ മുകളിലേക്ക് കയറിയ പുക.

And thus I started my hide and seek with my brain:

It went into those hiding places I knew nothing of,

It remembered things I haven’t even thought of,

It slumped, resting it’s back against the skull,

But it became sober enough, to not use clichés in this verse.

മാരിയുവാന, എൻറെ സുഹൃത്തേ,
താങ്കളെ പറ്റി എഴുതുവാൻ,താങ്കൾ തന്നെ സമ്മതിചില്ലെങ്കിലോ?

ജീർണിക്കുന്ന മനസ്

Can a mind ever rot?
വിചാരവികാരങ്ങളുടെ ഒരിക്കലും നിലക്കാത്ത
തിരകൾ ഉത്ഭവിക്കുന്ന ആ മഹാസാഗരം,
Can it ever rot?

തിരകളടങ്ങി, വെള്ളം കെട്ടിനിന്ന്, ചീഞ്ഞുനാറി,
What beauty can be beheld in a sea void of waves?
തിരകളില്ലാത്ത ഒരു സമുദ്രത്തെ ആ പേരിട്ടു വിളിക്കാമോ?
അറിയില്ല.

അല്ലെങ്കിലും, "What's there in a name?" എന്നാണല്ലോ ക്ഷുഭിതമായ ഒരു
മഹാസമുദ്രത്തിന്റെ ഉടമ പറഞ്ഞുവച്ചിരിക്കുന്നത്.
ഒരു പേരിലെന്തിരിക്കുന്നു?

മനസ് ജീർണിക്കാൻ കാരണങ്ങൾ പലതാവാം.
Repetition, Repetition, Repetition.
Routine.
ആർക്കോ വേണ്ടിയുള്ള ചിന്തകൾ.
ആരെയോ ബോധ്യപ്പെടുത്താനായുള്ള ചിന്താശകലങ്ങൾ.
നഷ്ടപ്പെട്ട പുതുമകൾ.
തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ച്, അതുപോലെ തന്നെ ചെയ്തുതീർക്കുന്ന,
ദിനചര്യകൾ.
Blissful ignorance.
Denial.

മനസിനും മടുക്കാം.
എനിക്കും.
And then?

വരിതെറ്റാതെ നടക്കുന്ന ഉറുമ്പിൻകൂട്ടത്തെപ്പോലെ,
എൻറെ മുന്നിലൂടെ കടന്നുപോകുന്ന ദിവസങ്ങളെ എണ്ണി,
താടിക്ക് കയ്യും കൊടുത്ത്,
ഒരു സിഗരറ്റും വലിച്ചിരിക്കാം.
സ്വസ്തി.
ഇനിയും മരിക്കാത്ത എൻറെ മനസേ,
My Beloved, My Sweetest Love,
This is my requiem on your imminent death.