ജീർണിക്കുന്ന മനസ്

Can a mind ever rot?
വിചാരവികാരങ്ങളുടെ ഒരിക്കലും നിലക്കാത്ത
തിരകൾ ഉത്ഭവിക്കുന്ന ആ മഹാസാഗരം,
Can it ever rot?

തിരകളടങ്ങി, വെള്ളം കെട്ടിനിന്ന്, ചീഞ്ഞുനാറി,
What beauty can be beheld in a sea void of waves?
തിരകളില്ലാത്ത ഒരു സമുദ്രത്തെ ആ പേരിട്ടു വിളിക്കാമോ?
അറിയില്ല.

അല്ലെങ്കിലും, "What's there in a name?" എന്നാണല്ലോ ക്ഷുഭിതമായ ഒരു
മഹാസമുദ്രത്തിന്റെ ഉടമ പറഞ്ഞുവച്ചിരിക്കുന്നത്.
ഒരു പേരിലെന്തിരിക്കുന്നു?

മനസ് ജീർണിക്കാൻ കാരണങ്ങൾ പലതാവാം.
Repetition, Repetition, Repetition.
Routine.
ആർക്കോ വേണ്ടിയുള്ള ചിന്തകൾ.
ആരെയോ ബോധ്യപ്പെടുത്താനായുള്ള ചിന്താശകലങ്ങൾ.
നഷ്ടപ്പെട്ട പുതുമകൾ.
തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ച്, അതുപോലെ തന്നെ ചെയ്തുതീർക്കുന്ന,
ദിനചര്യകൾ.
Blissful ignorance.
Denial.

മനസിനും മടുക്കാം.
എനിക്കും.
And then?

വരിതെറ്റാതെ നടക്കുന്ന ഉറുമ്പിൻകൂട്ടത്തെപ്പോലെ,
എൻറെ മുന്നിലൂടെ കടന്നുപോകുന്ന ദിവസങ്ങളെ എണ്ണി,
താടിക്ക് കയ്യും കൊടുത്ത്,
ഒരു സിഗരറ്റും വലിച്ചിരിക്കാം.
സ്വസ്തി.
ഇനിയും മരിക്കാത്ത എൻറെ മനസേ,
My Beloved, My Sweetest Love,
This is my requiem on your imminent death.